allnews-epirus

ΧΑΡ, ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ ΚΑΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΑΖΙΖ, ΑΠΟ ΤΟ 1867 ΣΧΕΔΙΑΖΑΝ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ, ΑΛΛΑ....


 Μπορεί σήμερα σε όλη την Ευρώπη, ορεινή ή πεδινή, ακόμη και υποθαλάσσια συνδέοντας την Γαλλία με την Βρετανία, τα σύγχρονα τρένα να κινούνται σε ένα πυκνότατο δίκτυο εξυπηρετώντας εκατομμύρια επιβάτες και μεταφέροντας τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων, στην Ελλάδα όμως παραμένει υποβαθμισμένη η σιδηροδρομική σύνδεση και στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο μια σιδηροδρομική γραμμή απο Αθήνα προς Μακεδονία (με μια μικρή σύνδεση προς Θεσσαλία,), ενώ ακόμη και στην Πελοπόννησο εγκαταλείφθηκε.
Αδικημένη η Ήπειρος, που παρά τις κατά καιρούς βαρύγδουπες εξαγγελίες, παλιών και σύγχρονων πολιτικών, ποτέ το τρένο δεν σφύριξε εδώ. 
Το 1887 ο μεγάλος οραματιστής Χαρίλαος Τρικούπης έβλεπε οτι το γρήγορο "άνοιγμα" της Ελλάδας πρός την Ευρώπη, ήταν ο σιδηρόδρομος και είχε συμπεριλάβει την σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου στο πρόγραμμά του, στοχεύοντας στον Αδριατική σιδηρόδρομο που ένωνε με την κεντρική Ευρώπη. Είχαν ξεκινήσει και κάποια έργα στην περιοχή της Κακαβιάς, αλλά πολύ σύντομα όλα εγκαταλείφθηκαν.
Πολλοί είχαν ισχυριστεί τότε οτι ο Χαρίλαος Τρικούπης, είχε εμπνευστεί τα σιδηροδρομικά ελληνικά δίκτυα που σχεδίαζε, από τον τον σουλτάνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας . 
Το 1867, ο σουλτάνος Αμπντούλ Αζίζ είχε επισκεφθεί τη Διεθνή Εκθεση στο Παρίσι, γοητεύτηκε από τον σιδηρόδρομο και αποφάσισε να κατασκευάσει ένα δίκτυο που να συνδέει την Κωνσταντινούπολη με τη Θεσσαλονίκη και από εκεί με την υπόλοιπη Ευρώπη. 
Ηταν το πρώτο σιδηροδρομικό έργο που κατασκευάστηκε σε ελληνικό έδαφος, το οποίο τότε ήταν υπό τουρκική κατοχή, και  τα έργα χρηματοδοτήθηκαν από γερμανικά κεφάλαια.

Επιστρέφοντας λοιπόν απο το Παρίσι, αποφασίζει να ενώσει την αυτοκρατορία του με την Ευρώπη μέσω του σιδηροδρόμου, πράγμα που υλοποιείται στις επόμενες δεκαετίες, μια περιπέτεια άκρως ενδιαφέρουσα, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την σύνδεση με σιδηρόδρομο της Θεσσαλονίκης με την Κεντρική Ευρώπη, μέσω της πρώην Γιουγκοσλαβίας και επίσης με την Κωνσταντινούπολη, μέσω των μεγάλων πόλεων της Βορείου Ελλάδος οι οποίες  βρίσκονται στον ίδιο περίπου οριζόντιο άξονα. 

Καθοριστική εξέλιξη για τις περιοχές διέλευσης, όπου πλέον διευκολύνεται εξαιρετικά η διακίνηση αγαθών, ανθρώπων, ιδεών, γεγονός που μπορεί να ιχνηλατηθεί με τη μελέτη της τοπικής ιστορίας αλλά και με ευρύτερες θεωρήσεις. Ιστορική η επιλογή της χάραξης από το Σουλτάνο όπου κριτήριο ήταν όχι η συντόμευση του χρόνου μεταξύ της Κωνσταντινούπολης και της Θεσσαλονίκης αλλά η σύνδεση στη διέλευσή του, μεγάλων πόλεων της περιοχής.

Σε τουρκικά και γερμανικά αρχεία, εντοπίστηκαν ολοκληρωμένοι οι σχεδιασμοί του Αζίζ μετά την λειτουργία αυτής της σιδηροδρομικής γραμμής. Περιελάμβανε και την σύνδεση κι άλλων περιοχών μεταξύ των οπίων της Ηπείρου και συγκεκριμένα των Ιωαννίνων,  μέσω Θεσσαλονίκης, κι απο εκεί πρόσβαση στην κεντρική Ευρώπη, απο τα παράλια της Αδριατικής. Αυτό λοιπόν που αργότερα σχεδίασε και ο Χαρίλαος Τρικούπης. 
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣ ΚΑΠΝΙΣΤΗΡΙΟ...

Το ανοιχτό βαγόνι - καπνιστήριο ήταν δώρο της αυτοκράτειρας Ευγενίας της Γαλλίας προς τον σουλτάνο Αμπντούλ Αζίζ, το 1870, που εκτίθεται στο Σιδηροδρομικό Μουσείο της Αθήνας.

Το κανάλι του Σουέζ ολοκληρώθηκε το 1869. Ανάμεσα στους επίσημους καλεσμένους της τελετής εγκαινίων ήταν και η αυτοκράτειρα Ευγενία της Γαλλίας. Ταξιδεύοντας η ίδια για την Αίγυπτο, είχε σταματήσει ενδιάμεσα στην Κωνσταντινούπολη, όπου τη φιλοξένησε στα παλάτια του ο σουλτάνος Αμπντούλ Αζίζ.

 Και η Ευγενία έμεινε τόσο ευχαριστημένη από τη φιλοξενία, ώστε, όταν επέστρεψε στο Παρίσι, έστειλε ένα πανάκριβο δώρο στον σουλτάνο: έναν αυτοκρατορικό συρμό πέντε βαγονιών, εκ των οποίων ένα ήταν καπνιστήριο.

Το περίτεχνο βαγόνι ήταν κατασκευασμένο από μπρούντζο, διακοσμημένο εξωτερικά με χρυσά αραβουργήματα και εσωτερικά με κεντήματα. Οι σουλτάνοι θα μπορούσαν να γλεντούν και να καπνίζουν ναργιλέδες πάνω σε αυτό, καθώς το βαγόνι ήταν ανοιχτό και η σκαλιστή οροφή του στηριζόταν σε στριφτές κολόνες.

Τα υπόλοιπα τέσσερα βαγόνια του συρμού του σουλτάνου δεν βρέθηκαν.

Το καπνιστήριο μεταφέρθηκε στην αποθήκη του σιδηροδρόμου στη Μενεμένη, όπου θα παρέμενε για πολλά χρόνια.

1887-2015. ΜΟΝΟ... 130 ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ
 & ΕΜΠΑΙΓΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ.-
 Την σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου, την οραματίστηκε λοιπόν, ο Χαρίλαος Τρικούπης από το 1887. Την σχεδίασαν κατά καιρούς έλληνες και ξένοι, ανιχνεύοντας την μεγάλη σημασία της για σιδηροδρομική πρόσβαση της Ευρώπης στην Ανατολή, μέσω της Αδριατικής, Ηπείρου –Θεσσαλίας (λιμάνι Βόλου) και Μακεδονίας. Μόλις ξεκινούσε η κατασκευή της, σαν κάποια κατάρα να την βάραινε, αυτά σταματούσαν… Μετά από δεκαετίες, κάποιοι ξανάφερναν στην επικαιρότητα το θέμα, μέχρι να ξεχαστεί και πάλι…
 Το μοναδικό τμήμα της χώρας, που ξεχάστηκε και το τραίνο δεν σφύριξε ποτέ. Ακόμη και το όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου, να συνδεθεί το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, μέσω των Ιωαννίνων και την Καλαμπάκα με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, δεν υλοποιήθηκε και χάθηκε μαζί με τον ηγέτη πριν προλάβει να εγκαινιάσει τις εργασίες, παρ’ ότι οι μελέτες είχαν δρομολογηθεί, αλλά στη συνέχεια κάπου… ξεχάστηκαν. Είτε μέσω του Αδριατικού σιδηροδρόμου, είτε απλά με σύνδεση του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, η Ήπειρος συνεχίζει να στερείται τον σιδηρόδρομο, αν και είναι το πάγιο αίτημα των κατοίκων τους, εδώ και δεκαετίες.
Ο ΑΔΡΙΑΤΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ
  
 Ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη η  κατασκευή του δικτύου Πειραιώς-Αθηνών- Πελοποννήσου, το 1888 αρχίζει η κατασκευή της γραμμής Μεσολογγίου- Αιτωλικού- Αγρινίου. 
Επόμενος στόχος, η επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής προς Άρτα- Ιωάννινα- ελληνοαλβανικά σύνορα και στη συνέχεια, μέσω Αλβανίας και παραλίων Αδριατικής, να φθάνει στην Τεργέστη. Ένας φιλόδοξος σχεδιασμός, η υλοποίηση του οποίου δεν ξεκίνησε ποτέ, παρ' ότι στην περιοχή της Κακαβιάς, είχαν αρχίσει κάποιες εργασίες… 


Πολλοί είναι σήμερα αυτοί που επιμένουν, ότι αν είχε υλοποιηθεί ο Αδριατικός σιδηρόδρομος, ο οποίος διέσχιζε και την Αλβανία, η γειτονική χώρα να μην είχε μείνει απομονωμένη για δεκαετίες από το καθεστώς Χότζα, γιατί η Ευρώπη, ποτέ δεν θα επέτρεπε να διακοπεί μια τόσο σημαντική σιδηροδρομική σύνδεση, που θα κάλυπτε τα συμφέροντά της για προώθηση των προϊόντων της στην Μ. Ανατολή, Τουρκία κ.λ.π. 
...Και φθάνουμε στο 2018 και η σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου, παραμένει στις εξαγγελίες, με την ονομασία πλέον "Σιδηροδρομική Εγνατία" που και η σημερινή κυβέρνηση, σύμφωνα με τις τελευταίες εξαγγελίες, προς το παρόν, κατευθύνουν προς την Βουλγαρία...
Υπομονή μερικούς αιώνες ακόμη...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΟΥΣΗΣ

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη